Αντζελίνα Τζολί: Γιατί είναι στην Ελλάδα ο πατέρας της (ΦΩΤΟ)

Ο πατέρας της Αντζελίνα Τζολί, Jon Voight, βρέθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα, επισκέφθηκε χθες το μεσημέρι το μουσείο Ακροπόλεως, incognito.

Ο ίδιος περιηγήθηκε σχεδόν απαρατήρητος στις μόνιμες εκθέσεις με ιδιαίτερη άνεση καθώς δεν έτυχε να τον αναγνωρίσουν οι επισκέπτες.

Το timing είναι άξιο προσοχής καθώς η κόρη του Αντζελίνα Τζολί, πρόσφατα ανακοίνωσε πως θα αναλάβει να υποδυθεί στο τρίτο μέρος της τριλογίας του Pablo Larraín τη σπουδαία Μαρία Κάλλας.

Επίσης, σύμφωνα με το notioanatolika.gr, ο πατέρας της Αντζελίνα Τζολί έφτασε στην Αθήνα για να συμμετάσχει στα γυρίσματα μιας σειράς, ισραηλινής παραγωγής, με αντικείμενο τις διαρκείς αντιπαραθέσεις στη Μέση Ανατολή.

Κάποιες σκηνές εξελίσσονται στην παλιά αεροπορική βάση στο Κερατοβούνι, το βουνό που βρίσκεται «πάνω» από την Κερατέα και έχει εγκαταλειφθεί από το 1995.

Αυτό τον χώρο επέλεξαν οι Ισραηλινοί παραγωγοί της σειράς, τον ανασκεύασαν, και αποτελεί ένα από τα πολλά σκηνικά κάποιων επεισοδίων της σειράς.

Μάλιστα, όποιος επισκεφθεί την πύλη της βάσης και δεν γνωρίζει για τα γυρίσματα θα παραξενευτεί όταν δει την μπάρα φρεσκοβαμμένη και κατεβασμένη και στο φυλάκιο να κυματίζει η σημαία του Ισραήλ με το άστρο του Δαβίδ!

Ο μεγάλος ηθοποιός λοιπόν, σε κάποιο διάλειμμα από τα γυρίσματα προτίμησε να πιει ένα αναψυκτικό σε καφέ πλατείας της Κερατέας το απόγευμα της Τετάρτης, συνοδευόμενος από τους δύο σκηνοθέτες της ισραηλινής καταγωγής.

Οι περισσότεροι θαμώνες δεν αναγνώρισαν τον ηλικιωμένο κύριο ως τον μεγάλο Αμερικανό ηθοποιό, εκτός από έναν συγγραφέα και ιστορικό της περιοχής, με τον οποίο ο Γιον Βόιτ αντάλλαξε κάποιες κουβέντες.

Ο οσκαρικός ηθοποιός έμεινε στο καφέ για δύο περίπου ώρες και μετά αποχώρησε με τους φίλους του, επιβαίνοντας σε ένα τζιπ.

Ποιος είναι ο πατέρας της Αντζελίνα Τζολί

Το 1979 κέρδισε Όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας για την ερμηνεία του στην ταινία «Επιστροφή». 9 χρόνια νωρίτερα ήταν υποψήφιος για τον «Καουμπόι του Μεσονυχτίου».

Πιο μετά κέρδισε υποψηφιότητα για «Το Τραίνο της Μεγάλης Φυγής» (1986) ενώ το 2002 κέρδισε και μια ακόμα υποψηφιότητα στην βιογραφία του Μοχάμεντ Άλι.