Γιατί τελευταία όλο και περισσότεροι άνδρες ζητούν φωτογραφίες γυναικείων ποδιών και προσφέρουν αμοιβή γι αυτό;
Τι ακριβώς συμβαίνει με το φετίχ της ποδολαγνείας και γιατί υποτίθεται πως κάποιοι πληρώνουν όσο όσο για τυχαίες πατούσες;
Γράφει η Έλενα Φάκου
Έχω τοποθετηθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια όσον αφορά στα φετίχ και μάλιστα έχω γράψει και ένα ολόκληρο βιβλίο που τα αφορά. Πρόκειται για το “Kink Motel, Το ξενοδοχείο των σκοτεινών πόθων” και ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα φετίχ στα οποία αναφέρομαι με σεβασμό, το ίδιο κάνω και στο foot fetish. Με λίγα λόγια, κατά τη γνώμη μου, οποιοδήποτε φετίχ αφορά ενήλικες που έχουν δώσει τη συναίνεσή τους, για μένα είναι κάτι αποδεκτό, δεν το κρίνω, αντιθέτως πιστεύω αδιακρίτως στην ελευθερία της σεξουαλικής έκφρασης.
Τώρα τελευταία, παρατηρείται ένα έντονο φαινόμενο, το οποίο έχει αρχίσει να παίρνει τεράστιες διαστάσεις και να απασχολεί πλέον δημόσια γυναικεία γκρουπ που το θίγουν στις συζητήσεις τους στα social media ενώ διάφορες celebrities αποκαλύπτουν πως πολλοί άγνωστοι τύποι προσφέρουν αμοιβή για να τους στείλουν φωτογραφίες τα πόδια τους ή ζητούν να αγοράσουν φορεμένα παπούτσια & καλσόν.
Μάλιστα, όλοι αυτοί οι ποδολάγνοι -που δεν είμαι και ακριβώς βέβαιη πως είναι ποδολάγνοι, ίσως αυτό είναι και λίγο πρόσχημα τελικά, ξεπετάγονται εκεί που δεν τους περιμένει μια γυναίκα: Για παράδειγμα, αν ανεβάσει μια απλή αγγελία στο Market Place του Facebook και πουλάει ένα ζευγάρι παπούτσια, η συντριπτική πλειοψηφία των μηνυμάτων που θα λάβει, θα είναι από άνδρες οι οποίοι ζητούν από φωτογραφίες των ποδιών της μέχρι και να αγοράσουν το συγκεκριμένο ζευγάρι ή και άλλα φορεμένα παπούτσια που μπορεί να διαθέτει.
Γενικά όλοι αυτοί οι άνδρες που τουλάχιστον λένε πως ανήκουν στην ευρύτερη ομπρέλα του BDSM, έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται χωρίς να φιλτράρουν το σε ποια γυναίκα απευθύνονται, ζητώντας από τυχαίες κοπέλες να γίνουν mistress, να μπουν στη διαδικασία δηλαδή του φετιχισμού, να πουλήσουν παπούτσια ή κάλτσες, να κάνουν κάποιον σκλάβο τους, να γίνουν humiliators βρίζοντας ή ταπεινώνοντάς τους, να προσγειωθούν δηλαδή ξαφνικά από το πουθενά, ενώ πιθανότατα δεν υπάρχει αυτό στην σεξουαλική κουλτούρα τους, σε s&m πρακτικές το οποίο εκ του αποτελέσματος όχι μόνο δεν λειτουργεί, αλλά έχει αρχίσει να γίνεται από ενοχλητικό έως και γραφικό κατά γενική ομολογία.
Για να προτείνεις σε κάποια κάτι φετιχιτικό, πρέπει τουλάχιστον πρώτα να έχεις διαπιστώσει ότι την ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Αν το κάνεις χωρίς να έχεις ρωτήσει, κινδυνεύεις να γίνεις προσβλητικός, παραβιαστικός, χυδαίος ή ακόμη και κωμικός.
Για να γίνει δε όλο αυτό πιο ελκυστικό και μια κοπέλα να δώσει σημασία ή και να ανταποκριθεί σε αυτά τα μηνύματα, οι άνδρες αυτοί προσφέρουν και χρηματική αμοιβή, την οποία, επιτρέψτε μου να αμφισβητώ ότι είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν, απλώς πιστεύουν πως έτσι, θα δελεάσουν την κοπέλα στην οποία απευθύνονται να μπει στη διαδικασία να τους απαντήσει και να ξεκινήσουν κουβέντα μαζί της.
Που ήταν λοιπόν κρυμμένoι όλοι αυτοί οι ποδολάγνοι τα προηγούμενα χρόνια; Μήπως τελικά όλο αυτό είναι και λίγο μόδα; Μήπως αντικατέστησε ίσως τις dick pics; Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς.
Προσωπικά θεωρώ πως όλα αυτά τα άτομα που έχουν κάποιο φετίχ το οποίο παίρνουν στα σοβαρά, έχουν τα δικά τους ειδικά φόρουμ, τα οποία είναι και πολύ γνωστά και πολύ συγκεκριμένα, και εκεί, θα απευθυνθούν σε μια κοινότητα η οποία έχει τα ίδια ενδιαφέροντα και όχι σε τυχαίους αγνώστους οι οποίοι ούτε γνωρίζουν, ούτε θέλουν να μάθουν, ούτε τους ενδιαφέρει να καταλάβουν τι αντιπροσωπεύει το φετίχ.
Αυτό που θέλω να πως είναι πως αν κάποιος είναι υποτακτικός, ποδολάγνος ή έχει οποιοδήποτε άλλο φετίχ ΞΕΡΕΙ που θα αναζητήσει άτομα με κοινά σημεία. Το να στέλνει ένα default μήνυμα σε όποια κοπέλα βλέπει στα social media του ή να σπαμάρει αγγελίες υποδημάτων με την ίδια κλισεδιά, το μόνο που πετυχαίνει είναι να κριντζάρει την παραλήπτρια και να γίνεται από ενοχλητικός έως και αστείος ακόμα ακόμα.
Επίσης δε νομίζω πως μια γυναίκα που δεν έχει τη φιλοσοφία του BDSM στη σεξουαλικότητά της, να την αποκτήσει ,επειδή ένας τυχαίος άγνωστος που συνήθως έχει ψεύτικο προφίλ της την πετάει στα μούτρα κατ΄αυτόν τον τρόπο. Δεν πρόκειται να ανταποκριθεί στο κάλεσμά του και όλο αυτό να έχει ένα θετικό αποτέλεσμα, εκτός αν θέλει να τον κοροϊδέψει ή να νομίζει πως θα βγάλει κάποια εύκολα χρήματα-που τελικά δεν είναι καθόλου έτσι.
Που θέλω να καταλήξω; Όσοι είστε πράγματι ποδολάγνοι, που αυτό δεν έχει τίποτα κακό, μην ευτελίζετε το φετίχ σας. Με το να φτιάχνετε ψεύτικα προφίλ και να ζητιανεύετε ή να λέτε πως πληρώνετε για τυχαία γυναικεία πόδια στα social media δεν δείχνει σεβασμό ούτε για αυτό που σας αρέσει από εσάς τους ίδιους, ούτε εμπνέει σεβασμό από εκείνες στις οποίες απευθύνεστε. Σας θεωρούν καρικατούρες.
Αν λοιπόν θέλετε πράγματι να επικοινωνήσετε με κόσμο που βρίσκεται στην ίδια φάση με εσάς, ξέρετε που να το κάνετε. Πλέον με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο βρίσκει κοινότητες που ασχολούνται με το φετιχισμό τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, και έτσι δε σπαμάρει vanilla κόσμο ο οποίος σε τελευταία ανάλυση δεν έχει καμια σχέση με όλο αυτό και δε φταίει να διαβάζει μηνύματα που του φαίνονται όπως έχει πει, από αστεία έως και αηδιαστικά. Το να ενοχλεί κάποιος που έχει μια ιδιαίτερη προτίμηση ένα κοινό το οποίο είναι ολοφάνερο ότι δεν βρίσκεται στην ίδια σελίδα, προσωπικά μου δίνει την αίσθηση πως περιέχει μέσα και μια διάθεση “επιδειξία” με καπαρντίνα σε μια σκοτεινή γωνία: Την ανοίγει ξαφνικά για να δείξει το πέος του και να τρομάξει κάποιον ανυποψίαστο που δεν το περίμενε καθόλου να έρχεται. Άρα, να εκτιμάτε τους εαυτούς σας κι αυτό που σας αρέσει και να είστε κάτι καλύτερο από weirdos.
Το ότι μπορεί κάποιος, κάπου, κάποτε να πλήρωσε για κάποια παπούτσια ή πόδια, αυτό δεν νομιμοποιεί την πρακτική ώστε να έχει πάρει πλέον τις διαστάσεις που βλέπουμε σήμερα. Αυτές οι δοσοληψίες συνήθως πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις κι από τα δυο μέρη.
Επίσης υπάρχουν γυναίκες οι οποίες ξεκάθαρα δείχνουν ότι τους αρέσει το foot fetish ή άλλες που ασχολούνται επαγγελματικά με την ποδολαγνεία και διαθέτουν προφίλ στα social media που το λένε. Έχουν only fans, ή κάνουν sessions – αφού είστε διατεθειμένοι να πληρώσετε για κάτι τέτοιο- και τι πιο τίμιο, απευθυνθείτε σε αυτές που και τους αρέσει αυτό που αρέσει σε εσάς και θα βρείτε ανταπόκριση.
Αυτές είναι οι γυναίκες που ψάχνετε και όχι η όποια τυχαία κοπέλα είδατε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και της στέλνετε άβολα μηνύματα, καταντώντας awkward τύποι που διαστρεβλώνουν την εικόνα του BDSM. Και όλο αυτό δεν το λέω για να υποδείξω ποιος θα στέλνει τι σε ποιον, το λέω από σεβασμό και στο φετιχισμό, και σε εσάς που τον έχετε στην ιδιοσυγκρασία σας, αλλά και από σεβασμό σε όσους δεν τον έχουν και δεν θέλουν και να τον μάθουν. Τα social media έχουν κάνει ούτως ή άλλως τους άνδρες πολύ θρασείς και αυτό δεν αρέσει καθόλου στις γυναίκες. Πλέον το δηλώνουν κατηγορηματικά. Γι αυτό μην εξευτελίζετε κάτι που σας αρέσει, αν όντως σας αρέσει.
Υπάρχουν πολλοί διάσημοι άνδρες οι οποίοι είναι φετιχιστές με τα γυναικεία πόδια και με πολύ κομψό τρόπο το έχουν δείξει ή δηλώσει. Ένας από αυτούς για παράδειγμα είναι ο Quentin Tarantino ο οποίος στις ταινίες του έχει αποθεώσει τα γυναικεία πόδια με υπέροχα πλάνα. Να είστε εφευρετικοί και όχι απελπισμένοι. Να αγαπάτε, να σέβεστε και να προσπαθείτε να ανάγετε αυτό που σας αρέσει με ωραίο τρόπο.
Το σπαμάρισμα με μηνύματα που είναι σαν να τα έχει γράψει bot και βρίσκονται στα εισερχόμενα γυναικών που στην καλύτερη περίπτωση τα διαβάζουν και γελάνε με τις φίλες τους δεν σας κάνει κανένα καλό. Ίσα ίσα που δημιουργεί μια πολύ κακή και πολύ λάθος εντύπωση για το τί σημαίνει foot fetish και το τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που το προτιμούν. Δεν είστε φρικιά, γι αυτό μη φέρεστε σα φρικιά.
Mademoiselle Dessou
Η Έλενα Φάκου θα μπορούσε να είναι μία ηρωίδα μυθιστορήματος του Μπουκόφσκι ή ταινίας του Ταραντίνο. Στην πραγματικότητα είναι μία φεμινίστρια που ψωνίζει πολλά παπούτσια, έχει αδυναμία στις γάτες της και η σούπερ δύναμη της είναι ότι μπορεί να εξαφανίζεται. Μεγάλωσε κάνοντας σκέιτμπορντ και διαβάζοντας κόμικς ενώ ενηλικιώθηκε μαθαίνοντας σούζα και χορεύοντας Tribal Techno. Kατάλάβε τι θέλει να κάνει στη ζωή της στα πέντε της χρόνια όταν ζήτησε για δώρο μία γραφομηχανή. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τη συνέχεια.