Αυτός ο Ιάπωνας πληρώνεται για να μην κάνει… τίποτα!

Ένα τελείως διαφορετικό επάγγελμα έχει επιλέξει ο Ιάπωνας Shoji Morimoto, ο οποίος «σώζει» όσους τον προσλαμβάνουν από άβολες καταστάσεις.

Ο 38χρονος είναι ο Ιάπωνας «που δεν κάνει τίποτα».

Με το παρατσούκλι «Rental-san», ο Morimoto προσφέρει τις υπηρεσίες του, απελευθερώνοντας τους πελάτες του από τις κοινωνικές προσδοκίες των προφορικών και ανείπωτων κανόνων της ιαπωνικής κοινωνίας.

Ο Morimoto, για παράδειγμα, προσελήφθη από κάποιον για να καθίσει μαζί του, επειδή δεν ήθελε να εργαστεί μόνος. Άλλη φορά άκουγε εργαζομένους στον τομέα της υγείας να περιγράφουν το τίμημα της πανδημίας στην ψυχική υγεία.

Σε άλλη περίπτωση, μια γυναίκα τον προσέλαβε για την συνοδεύσει να καταθέσει τα έγγραφα διαζυγίου της, ενώ κάποτε χαιρέτησε κάποιον που επιβιβαζόταν σε ένα τρένο για την Οσάκα.

Ο Morimoto διαπιστώνει συχνά, ότι οι πελάτες του δεν θέλουν να επιβαρύνουν τους οικείους τους με τα προβλήματά τους.

«Νομίζω ότι όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ευάλωτοι ή βρίσκονται στις προσωπικές τους στιγμές, είναι πιο ευαίσθητοι απέναντι στους ανθρώπους που είναι κοντά τους», λέει. «Οπότε νομίζω ότι θέλουν απλά να επικοινωνήσουν με έναν άγνωστο χωρίς δεσμεύσεις».

Σε αντίθεση με άλλους τομείς της βιομηχανίας ενοικίασης, οι προσδοκίες από τον Morimoto είναι ελάχιστες, παρόλα αυτά, παρέχει το είδος της συναισθηματικής υποστήριξης που πολλοί άνθρωποι ποθούν, αλλά μπορεί να δυσκολεύονται να βρουν, ειδικά κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας που έχει επιδεινώσει τα συναισθήματα απομόνωσης, λέει ο Yasushi Fujii, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Meisei στο Τόκιο.

«Στην αλληλεπίδραση με φίλους και άλλους ανθρώπους, υπάρχουν πάντα άγνωστοι παράγοντες που μπορούν να παίξουν ρόλο. Αλλά συναντώντας τη Rental-san, είναι πολύ εύκολο να ξέρεις τι να περιμένεις και να έχεις τον πλήρη έλεγχο της κατάστασης», προσθέτει.

Ο Morimoto, ο οποίος μεγάλωσε στο Kansai, μια νότια περιοχή της Ιαπωνίας, αποφάσισε να κάνει αυτό το επάγγελμα αφού σε προηγούμενες δουλειές του είπαν ότι δεν έκανε αρκετά και δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες για να πετύχει. Τώρα έχει εκπληρώσει περίπου 4.000 αιτήματα.

«Μου έλεγαν συχνά ότι δεν έκανα αρκετά ή ότι δεν έκανα τίποτα, οπότε απέκτησα κόμπλεξ. Αποφάσισα να το εκμεταλλευτώ και να το κάνω επιχείρηση», λέει.