Ζώνες ώρας: Οι πιο περίεργες χρονικές αποκλίσεις στον πλανήτη (VIDEO)

Φαινομενικά, είναι λογικό να διαιρέσουμε τη Γη σε 24 κάθετες λωρίδες, καθεμιά με το δικό της ωριαίο πλαίσιο. Η θεωρία λέει: κάθε 15 μοίρες διαφορά, μία ώρα διαφορά. Όμως η πραγματικότητα διαψεύδει αυτή την απλότητα, με τις ζώνες ώρας να παρουσιάζουν αξιοσημείωτες ασυμφωνίες, παρατυπίες και πολιτικές… αλχημείες.

Για αιώνες, οι άνθρωποι βασίζονται στον Ήλιο για να μετρούν τον χρόνο. Το μεσημέρι οριζόταν με βάση την κορυφή της τροχιάς του και κάθε πόλη είχε τη δική της τοπική ώρα. Η Ουάσινγκτον και η Νέα Υόρκη μπορούσαν να διαφέρουν κατά 12 λεπτά, το Λονδίνο και το Μάντσεστερ κατά 8. Όλα αυτά έπαψαν να είναι πρακτικά με την έλευση των σιδηροδρόμων.

Η εξήσηση της UTC

Καθώς οι μετακινήσεις μεγάλων αποστάσεων έγιναν καθημερινότητα, οι τοπικές ώρες δημιουργούσαν σύγχυση. Το χάος ώθησε στη δημιουργία παγκόσμιου συστήματος χρονικών ζωνών, με πρώτο τον Quirico Filopanti το 1854 και κατόπιν τον Sandford Fleming. Τελικά, το 1884 καθιερώθηκε ως παγκόσμιος μεσημβρινός αυτός του Γκρίνουιτς.

Η GMT (Greenwich Mean Time) έγινε το παγκόσμιο πρότυπο, μετεξελισσόμενη σε UTC (Coordinated Universal Time) το 1960. Όμως οι ζώνες ώρας δεν ακολούθησαν όλες το ωριαίο μοντέλο. Κάποιες χώρε αποφάσισαν να κάνουν τα πράγματα… με τον δικό τους τρόπο.

Οι περιπτώσεις διάφορων χωρών

Η Κίνα εκτείνεται σε 5 ζώνες ώρας αλλά χρησιμοποιεί μόνο μία: την ώρα του Πεκίνου (UTC+8). Αυτό προκαλεί φαινόμενα όπου στα δυτικά της χώρας χαράζει… όταν είναι ήδη 11:00. Η πιο τρελή αλλαγή; Μεταξύ Κίνας και Αφγανιστάν, υπάρχει διαφορά 3,5 ωρών ενώ βρίσκονται ακριβώς δίπλα.

Αφγανιστάν (UTC+4:30), Ιράν, Ινδία και Σρι Λάνκα (UTC+5:30), Μιανμάρ (UTC+6:30) και… Νεπάλ (UTC+5:45). Το Νεπάλ είναι η μοναδική χώρα που έχει απόκλιση 45 λεπτών από την UTC, βάσει του μεσημβρινού που περνάει από το Gaurishankar.

Η μεγαλύτερη χώρα της Αρκτικής έχει «θεματικές» αποκλίσεις. Ενώ σχεδόν όλη είναι στην UTC-3, περιοχές όπως η Thule (UTC-4), το Danmarkshavn (UTC-0) και το Ittoqqortoormiit (UTC-1) ακολουθούν δικές τους ωρολογιακές πολιτικές.

Το Newfoundland στον Καναδά χρησιμοποιεί UTC-3:30. Η Αυστραλία είναι ακόμα πιο πολύπλοκη: κάποιες περιοχές είναι στην UTC+9:30 (Νότια Αυστραλία, Βόρεια Επικράτεια) και η κοινότητα Eucla στην UTC+8:45. Οι Νήσοι Κόκος έχουν UTC+6:30 και το Lord Howe Island UTC+10:30. Το αρχιπέλαγος των Νήσων Τσάταμ της Νέας Ζηλανδίας ξεχωρίζει με τη δική του απόκλιση: UTC+12:45. Γιατί; Κανείς δεν ξέρει, αλλά σίγουρα είναι μοναδικό.

Κι όμως, ζώνες όπως UTC+13 και UTC+14 υπάρχουν. Η Σαμόα, η Τόνγκα και το Τοκελάου ακολουθούν UTC+13. Η Σαμόα μετέφερε τη ζώνη της από UTC-11 σε UTC+13 για εμπορικούς λόγους το 2011, παραλείποντας μία ολόκληρη ημέρα!

Το 1994, για να ενοποιήσει τον κρατικό χρόνο, το Κιριμπάτι μετακίνησε τη γραμμή ημερομηνίας, βάζοντας τις Phoenix και Line Islands στην UTC+13 και UTC+14. Έτσι έγινε η πρώτη χώρα που μπήκε στο 2000. Πραγματικά, marketing για… βιβλίο Guinness.

Η Γαλλία και η Ισπανία παραμένουν στην «λάθος» ώρα, UTC+1, αντί για UTC+0, από τον καιρό του Φράνκο και του καθεστώτος του Βισύ, ώστε να συμβαδίζουν με τη ναζιστική Γερμανία. Το αποτέλεσμα; Η Μαδρίτη είναι πιο δυτικά από το Λονδίνο, αλλά… μια ώρα μπροστά!

Από το 1920 έως το 1990, η Αργεντινή ταλαντευόταν μεταξύ UTC-4, UTC-3 και UTC-2. Τελικά, από το 1993, αποφάσισε να «συμπορευτεί» με την Ουρουγουάη και την ανατολική Βραζιλία στην UTC-3.

Η Αριζόνα δεν αλλάζει ώρα το καλοκαίρι —εκτός από το έθνος των Ναβάχο. Ακόμα πιο μπερδεμένα: οι Χόπι δεν αλλάζουν ώρα, ενώ βρίσκονται μέσα στην επικράτεια των Ναβάχο! Περνώντας από τη Moenkopi στη διπλανή Tuba City… αλλάζεις ώρα με ένα βήμα.