Κάλαντα των Φώτων: Γιατί τα λέμε παραμονή και όχι ανήμερα

Οι γιορτές του Δεκέμβρη ισοδυναμούν με… κάλαντα. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, τα κάλαντα σηματοδοτούν την γιορτή, το αύριο, την έναρξη του καινούργιου.

Η παράδοση θεωρεί ότι η αρχαιότερη ομιλία για τη γιορτή των Χριστουγέννων εκφωνήθηκε από τον Μέγα Βασίλειο στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το έτος 376 μ.Χ.

Άλλες Ιστορικές πηγές επισημαίνουν πως ο εορτασμός των Χριστουγέννων άρχισε να τηρείται στη Ρώμη γύρω στο 335, αν και κάποιοι ερευνητές βασιζόμενοι σε αρχαίους ύμνους με χριστουγεννιάτικη θεματολογία θεωρούν ότι τα πρώτα βήματα που οδήγησαν στον εορτασμό αυτό έγιναν μέσα στον 3ο αιώνα.

Τα κάλαντα των Φώτων

Πλησιάζει η γιορτή των Φώτων που τιμάται στις 6 Ιανουαρίου και είναι η τρίτη και τελευταία γιορτή του Δωδεκαημέρου (εορτών των Χριστουγέννων).

Το όνομα προκύπτει από τη φανέρωση των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας που συνέβη σύμφωνα με τρεις σχετικές ευαγγελικές περικοπές. Των Φώτων είναι μεγάλη ετήσια χριστιανική γιορτή της Βάπτισης του Ιησού Χριστού στον ποταμό Ιορδάνη από τον Ιωάννη το Βαπτιστή. Η γιορτή των Θεοφανείων λέγεται επίσης και Επιφάνεια, Φώτα ή Φωτά.

Έτσι αφού των Φώτων είναι στις 6 Ιανουαρίου, τα παιδιά βγαίνουν την παραμονή, δηλαδή στις 5 Ιανουαρίου. Ως είθισται, την παραμονή των επίσημων γιορτών, τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους, χτυπούν κουδούνια, μπαίνουν σε μαγαζιά και ρωτάνε «να τα πούμε;». Αφού λένε τα κάλαντα, λαμβάνουν χρήματα.